فرازی از دعای امام سجاد (علیه السلام) به وقت فرا رسیدن ماه مبارک رمضان

بار الها بر محمد و آلش درود فرست و معرفت و برتری این ماه و  خودداری از محرمات درآن را به ما الهام کن. و ما را به روزه داشتن آن با حفظ جوارح از گناهان و به کار بردن آنها در آنچه تو را خوشنود می نماید یاری ده ، تا باگوشمان به گفتار لغو گوش نکنیم و با چشمانمان به تماشای لهو نشتابیم و دست هایمان را به حرامی دراز نکنیم و به سوی ممنوع تو گام بر نداریم و شکم هایمان جز به حلال پر نشود و زبانمان به غیر آنچه تو گفته ای گویا نگردد و جر در کاری که به ثواب تو نزدیک می کند به کوشش بر نخیزیم و جز آنچه از عقوبتت نگاه دارد فرا نگیریم. 
                                                                                                                               صحیفه ی سجّادیه دعای44

این هدیه برای دسکتاپ شما...برای دیدن عکس در اندازه واقعی روی آن کلیک کنید.

ای پیچک آسمانی و ای نیلوفر دریایی سلام. سلام بر تو و سلام بر رمضان.

سلام بر چشمان تا سحر بیدارت و سلام بر آوای یا ربّ تو در دل شب های خاموش.

یک سال دیگر هم گذشت. ماه ها به هفته ، هفته ها به روز ، روزها به ساعت ، ساعت ها به دقیقه و دقیقه ها به ثانیه و ثانیه ها مردند از نیامدنت. هر سال ماه رمضان دلخوشی مان این است که می آیی...
آری دلخوشی مان. آخر شنیده ایم رمضان ماه خداست، ماه آرزوهاست،ماه استجابت دعا، ماه تمام آرزوهاست ...
مگر نگفته اند که شب قدر شب تقدیر است. مولایم چه بسیار عاشقانی که شب قدر تنها ظهورت را از خدا طلب می کنند و آیا تقدیر این است در پس پرده بمانی...؟

مولایم خود بگو خسته نشدی از هجر؟ از فراق؟ ازغیبت؟

به کبوتران حریمت قسم که به تنگ آمده ام . دیگر رمضان ها صفایی ندارد،جمکران ها،دعای عهدخواندنها و ...

اما نمی دانم با دلم چه کنم؟ چه طور راضی اش کنم که این رمضان هم باید ...

به او می گویم  فردا را هم صبر کن ،شاید این جمعه بیاید...شاید

ساکت می ماند انگار خودش هم می داند و یا می ترسد که فردا هم ...

بگذریم از دل که اگر بخواهد شکوه کند زمین و آسمان به تنگ می آیند.

اما مولایم! میدانم که نوشته ها و نانوشته هایم را می خوانی. ولی من و دیگر دوستان عاشق و منتظرت عهد می بندیم در این ماه مبارک حداقل روزی یک حزب قرآن  برای سلامتی و ظهورت به تو هدیه کنیم.