1. امام زمانش رو بشناسه «البته حواست باشه منظور شخصیت آقاست نه شخصش که مثلا بدونی کجا و کی به دنیا اومده ... اینا رو بدونی خوبه ولی به این نمی گن امام زمان شناسی... و این روایت پیامبر اعظم(ص) ناظر به همین شناخت شخصیت آقاست». پیامبر اعظم(ص) : «هر کس از دنیا برود وامام زمانش را نشناسد مانند کسی است که در دوران جاهلیت مرده باشد .»
2.  درخط ولایت فقیه حرکت کنه  « درزمان غیبت کبری»(ما هم ادعا نداریم که ولی فقیه نائب خاص امام زمانه چون هر چی باشه دوره‏ی نوّاب خاص تموم شده... اما بدون همین رهبر داشتن برا ما شیعه‏ها خودش یه امتیازه... فکر میکنی دلیل پیروزی زود هنگام لبنان غیر از اینه که اونا رهبر دارن....)
3. اطاعت وپیروی ازامام زمان کنه( اگه بخوای بهونه بیاری که نمی دونم امام زمان غایبه و ما نمی بینمش و از این حرفا ... منم میگم مگه کم رواین از ایشون داریم... خوب به همون ها عمل کن بقیه پیش کش... تازه امامان ما «کُلُهُمْ نُورٌ واحِدْ» همشون یه نور واحد هستن ... دیگه بهونه نداری میتونی به روایات امامان دیگه که در دستمونه عمل کنی.) . امام صادق(ع) می فرماید : کسی که ما را دوست می دارد بایستی عمل ما را الگو قرار دهد .
4.  فقط از کانال ائمه کسب معارف کنه.  ( وقتی پیش دریای علم ایستادی که دیگه نباید از لیوان آب بخوری... ) امام باقر(ع)می فرماید: ما خزانه دار علم خداییم ما مترجم وحی خداییم ما حجت رسانیم به هر که در زیر آسمان و روی زمین است. و همچنین امام صادق(ع) می فرماید : ماییم راسخون درعلم وما تاویل قران را می دانیم .
5.  همیشه فرج امام مهدی (عج) را از خدا بخواه .( این آخریه رو دیگه با ما باش تو رو خدا هر چی از خدا می خوای اول فرج آقا رو بخواه... چون در روایت از خود ایشون داریم که می فرمایند:« برای فرج من دعا کنید زیرا که فرج شما در فرج من است »... دیگه از این بالاتر می خوای ... خوب چرا بیکار نشستی بجاش این ذکر رو بگو....

«اَللّهُمَ عَجِّلْ لِوَلِیکَ الْفَرَجْ»

روزی پیامبر اکرم (ص) از راهی عبور می کردند، در اثنای راه شیطان را دیدند که خیلی ضعیف و لاغر شده است.
از او پرسیدند: چرا به این روز افتاده ای؟! گفت: از دست اما تو رنج می برم و در زحمت بسیار هستم...
پیامبر(ص) فرمودند: مگر امت من با تو چه کرده اند؟
گفت: امت شما 6 خصلت دارند که من طاقت دیدن و عمل این خصائص را ندارم.

اول: این که هر وقت به هم می رسند سلام می کنند.
دوم: با هم مصافحه می کنند.
سوم: استغفار از گناهان می کنند.
چهارم: هر کاری می خوانند انجام دهند می گویند: انشاءالله.
پنجم: تا نام شما را می شنوند صــــــــلوات می فرستند.
ششم: ابتدای هر کاری «بسم الله ارحمن الرحیم» می گویند.

پس خیلی خوبه با این کارا لج شیطون رو در بیاریم ... اگه می خوای شروع کنی بسم الله...

از علی علیه السلام است که می فرمود : مانند زنبور عسل در مبان پرندگان باشید ، هیچ پرنده اى نیست که زنبور عسل را ضعیف و ناچیز نشمارد ، در حالیکه اگر آنها میدانستند که در درون این حیوان ( زنبور عسل ) چه برکتى وجود دارد هرگز آنرا ضعیف نمی شمردند . با زبان و بدنتان با مردم معاشرت کرده اما با قلب و دل خود از آنها دورى کنید . سوگند به کسى که جانم بدست اوست شما آنچه را که دوست دارید نخواهید دید تا زمانیکه بعضى از شما بصورت برخى دیگر آب دهان انداخته و برخى ، بعضى دیگر را دروغگو خطاب کند ، و تا زمانیکه از شیعیان من مقدار اندکى ، مانند سرمه در چشم و نمک در غذا باقى نماند . براى شما مثالى خواهم زد ، مثل مردى را که غذاى پاک و تمیزى داشته و آنرا در خانه گذاشته وتا زمانى که خدا میخواهد از آنجا میرود . سپس دو باره سراغ آن رفته در حالیکه کرم برداشته ، دوباره آنرا تمیز کرده وپاک میکند وداخل خانه گذاشته ومیرود تا زمانیکه خدا خواهد ، در حالیکه دوباره غذا کرم افتاده باز گشته وآنرا پاک و تمیز کرده و همینطور تا آنکه دیگر از آن غذا مقدارى باقى می ماند که دیگر کرم زده نخواهد بود و همچنین شما امتحان شده و انتخاب میشوید تا آنکه از شما جز گروهى که فتنه ها در آن تأثیر نخواهند گذاشت ، باقى نمی ماند.

از امام صادق از علی علیه السلام : منتظر وآماده فرج بوده واز رحمت الهى مأیوس نگردید . بهترین اعمال نزد خداوند متعال زمانیستکه بندهء مؤمن منتظر وآمادهء فرج باشد وکسیکه منتظر وآمادهء امر ما ( اهل بیت ) باشد مانند کسیتکه در راه خدا در خون خود بغلطد .

ای منتظران اگر منتظرنباشید منتظرتان نخواهد بود!

خداحافظ رمضان... خداحافظ صمیمی ترین دوست... خداحافظ ای کارخانه ی آدم سازی... خداحافظ باران رحمت...
کوچه کوچه های دلم که بویی از خدا نگرفته بود تازه داشت به عطر وبوی تو، به شمیم بندگی و بوی خدا عادت می کرد...
تازه با نفسهایت خو کرده بود... چه زود آمدی وچه زود رفتی... چرا قدرت را ندانستم... قدر قَدرت را...چرا اجازه ات دادم تا با دست خالی از خانه ی دلم بروی؟... می دانم دلت را شکستم ای دوست... می ترسم دعا کنی دیگر چشمت به چشمم نخورد... می ترسم نفرینم کرده باشی... اما نه تو مال این حرفا نیستی... می ترسم سال آتی در خانه ام را نکوبی... وااااااااااای خدا نکند... تو چقدر معصومانه و بی ریا به سویم آمدی و من چقدر نا جوانمردانه تو را از خودم راندم... به خدا پشیمانم... ای کاش یک دقیقه ی دیگر می ماندی... ای کاش نجوای الغوث الغوثت را برای بار آخر می شنیدم...
یک لحظه به درون قلبت قطره ای از برای توبه می ریختم تا وقت میقاتت با خدا شرمنده اش نشوم... همین طور شرمنده ی روی اربابم...
می دانم رفیق نیمه راه بودم... ای کاش نیمه راه... رفیق اول راه هم نبودم...
می نویسم که همه بدانند دلت را شکستم... اما پشیمانم...
مهدیا! در این شب عید، چشمانم را کنار خیمه ی سبز تو به امانت بگذارم تا در حسرت ندیدن جانکاهت بگریم...

راه رسیدن به حقیقت توحید از دیدگاه «شیخ رجبـــــــــعلی خیاط»

سؤال اساسی این است که: انسان چگونه می تواند خود را شرک زدایی کند و با شکستن بت نفس ریشه ی شرک پنهان و آشکار را در وجود خود بخشکاند و به زلال توحید ناب دست یابد؟!

پاسخ جناب شیخ این است که:
به نظر حقیر اگر کسی طالب راه نجات باشد و بخواهد به کمال واقعی برسد و از معانی توحـید بهره ببرد، باید به 4 چیز تمسک کند:
اول: حضـــــــــــور دائم
دوم: توسل به اهــــــــل بیت(ع)
سوم: گدایی شــــــب ها
چهارم: احســــــــان به خلق

 عـــــــبادت به جز خدمــت خلق نیست             به تســــبیح و ســــجاده و دلق نیست